در قرن ۱۷، بندرعباس با چالش‌های بهداشتی و بیماری‌های مختلفی مواجه بود. برخی از بیماری‌های رایج در این زمان شامل موارد زیر است:
۱. تب دنگی
تب دنگی یکی از بیماری‌های شایع آن زمان بود که به‌وسیله پشه آئدس منتقل می‌شود. این بیماری می‌تواند باعث علائمی مانند تب، سردرد، دردهای عضلانی و مفصلی و حساسیت‌های پوستی شود. در موارد شدید، تب دنگی می‌تواند به شکل هموراژیک یا سندروم شوک دنگی بروز کند که خطرناک و کشنده است.
۲. عفونت‌های انگلی
بیماری‌های ناشی از عفونت‌های انگلی، از جمله کرم‌های روده‌ای و سایر انگل‌ها نیز در این دوران شایع بودند. جراحی‌هایی برای درمان این نوع عفونت‌ها، مانند عملی که در مورد خارج‌کردن کرم‌ها از پای بیماران انجام می‌شد، نشان‌دهنده شیوع این مشکلات بهداشتی است.
۳. بیماری‌های تنفسی
بیماری‌های تنفسی مانند سرفه و سرماخوردگی نیز به دلیل شرایط آب‌وهوایی و زندگی در محیط‌های شلوغ و آلوده رایج بودند.
۴. بیماری‌های پوستی
مشکلات پوستی ناشی از شرایط آب‌وهوایی گرم و مرطوب نیز در بندرعباس شایع بود که ممکن است شامل عفونت‌ها و بیماری‌های قارچی باشد.
این بیماری‌ها نشان‌دهنده وضعیت بهداشتی و پزشکی آن زمان در بندرعباس هستند که تحت‌تأثیر عوامل محیطی، اجتماعی و اقتصادی قرار داشتند.
در بندرعباس، ایران، یک جراح قرن هفدهم به تصویر کشیده شده است که در حال انجام عمل جراحی بر روی پای یک بیمار برای خارج‌کردن کرم‌ها است. این صحنه بر اساس یک حکاکی از یان لویکن طراحی شده است. این تصویر تاریخی روش‌های پزشکی آن زمان را به نمایش می‌گذارد و چالش‌هایی را که جراحان در درمان عفونت‌های انگلی با آن مواجه بودند، برجسته می‌کند. حکاکی، روند جراحی و محیطی که در آن انجام می‌شد را به تصویر می‌کشد و دانش پزشکی و زمینه فرهنگی ایران در قرن هفدهم را منعکس می‌کند.
لینک کوتاه: https://u.suru.ir/r
