نقشه‌ای تاریخی که به‌عنوان یکی از سه ضمیمه نقشه‌دار گزارش کاپیتان برتی ویلموت مین‌پرایز در سال ۱۹۱۴ تهیه شده، جزئیات ارزشمندی از شهر بندرعباس و نواحی اطراف آن در ساحل جنوبی ایران ارائه می‌دهد. این نقشه توسط اداره نقشه‌کشی شیملا (Shimla Drawing Office) با شماره ۸۸۵ در فوریه ۱۹۱۴ تولید شده و مهر دستی پشت آن نشان‌دهنده دریافت در اداره سیاسی در تاریخ ۲۳ مارس ۱۹۱۴ است. هدف اصلی این نقشه، ارزیابی امکان ایجاد بندری مناسب‌تر از بندرعباس در غرب این منطقه بوده است.
این سند جغرافیایی شامل اطلاعات دقیقی از مناطق مسکونی، سکونتگاه‌ها، ساختمان‌های اصلی، منابع آبی (چاه‌ها و مخازن)، پوشش گیاهی، زمین‌های کشاورزی، عوارض زمین با خطوط تراز، جاده‌ها و مسیرهای منطقه است. همچنین، راهنمای نمادهای به‌کاررفته در نقشه ارائه شده که به درک بهتر جزئیات کمک می‌کند. این نقشه نه‌تنها سندی تاریخی از وضعیت بندرعباس در اوایل قرن بیستم است، بلکه منبعی ارزشمند برای مطالعه جغرافیا، شهرسازی و تاریخ توسعه بنادر در ایران به شمار می‌رود.
لینک کوتاه: https://u.suru.ir/27
