هر کدام از محله‌های بندرعباس بخشی از تاریخ شهر ما بیان می‌کنند
سیم بالا جای که سیم خط تلگراف جزیره از جزیره هنگام به ساحل بندر می‌رسد و بندر را به خط اروپا آسیا وصل می‌کند.
خور گور سوزون محل آتش‌زدن مرده‌های هندوهای ساکن بندر.
محله گور فرنگ، جایی که قبرستان اروپاییان بود، در تصویر زیر نیز که مربوط به قرن هیجده است به مقبره فرنگی‌ها در کنار نقشه بندر اشاره شده است.

برای هرکدام از محله‌های بندر می‌توان مطلب مفصلی نوشت، و حتی جایگاه اقتصادی و اجتماعی آنها باتوجه‌ به اسناد موجود تعیین کرد.
محله اوزی ها، محله لاری‌ها، این دو محله از محله‌های بودند که توسط تجار و بازاریان لاری و اوزی که برای کاسبی و تجارت به گامرون آمده بودند در اطراف بافت اولیه شهر که توسط هلندی‌ها و انگلیسی‌ها بنا شده بود، بنا شدند.
محله بلوچ‌ها، کارگرانی که از شرق بندرعباس برای کار روی اسکله و گمرک به بندر آمدند در آنجا ساکن گشته بودند.
بدین ترتیب می‌توان شناسنامه تاریخی کاملی برای هرکدام از محله‌های بندرعباس تهیه نمود.
خاجتا یا همان خواجه عطا - به‌احتمال زیاد محل دفن وزیر مقتدر دولت هرموز، 
سر ریخ - محله‌ای در ساحل که تنب های شنی (ریخ) بزرگی داشته درگذشته.
پشهر - محله‌ای که خارج از محدوده آن روزگار شهر بندر شکل گرفت، و به همین خاطر به پشهر معروف گشت.
محله برق - به‌خاطر اولین نیروگاه برق بندر که در این محله ایجاد شد و برق بندرعباس آن روزکار را تأمین می‌کرد.
کمربندی - به‌خاطر جاده کمربندی در شمال محدوده آن روزگار بندر شکل گرفت.
دو هزار پانصد دستگاه یا (دو هزار) - به مناسبت جشن‌های دو هزار پانصدساله برای اسکان کپر نشینان اطراف یادبود و حاشیه بندر بنا گردید.

اما محله‌های هم هستند که تاریخ آنها به قبل از شکل‌گیری گامرون (بندرعباس) فعلی بر می‌گردد، بنا بر اسناد موجود، مثل نابن در شرق گامرون و سورو در غرب گامرون، تاریخ این دو محله را باید جداگانه بررسی کرد.

در سه تصویر به نحوی با بخشی از تاریخ محله‌های بندر آشنا می‌شویم

نامه یک تاجر اوزی که به آدرسی در منچستر از بندرعباس پست نموده
تصویری از اسناد مربوط به آرشیو انگلیسی‌ها که در آن به مقبره اروپایی‌ها اشاره شده و تصویر کلی از بافت اولیه شهر بندر

لینک کوتاه: https://u.suru.ir/y