بَغَله فتحل ریمون از بندرعباس، ۳۱۱ تن، خدمه ۴۸ نفر، سال ۱۹۰۹.
هند - ۲۷ مه: عکس از 'Native Craft' (1909)، منتشر شده در بندر بمبئی، بغله نوعی جهاز بزرگ بادی تجاری دو دکلی را نشان می‌دهد که در اقیانوس هند استفاده می‌شود.
بَغَله ها (بگالا) نمونه‌ای از کلاس کشتی‌های عربی هستند که به‌طورکلی به‌عنوان دها (Dhow) شناخته می‌شوند. از نظر طراحی، آنها بسیاری از ویژگی‌های کلاسیک دها را دارند، اما ساخت آنها تحت‌تأثیر تماس با کشتی‌های اروپایی قرار گرفته است.
این جهاز برای دریانوردان بندرعباس آن دوران است. دها هنوز هم استفاده می‌شوند، اگرچه امروزه به‌طورکلی با موتور دیزل و همچنین بادبان‌های سنتی مجهز شده‌اند.
بَغَله فتحل ریمون بندرعباس یک نمونه قابل‌توجه از کشتی‌های سنتی عربی به نام بَغَله یا بگالا است. این کشتی در یک عکس از کتاب «Native Craft» منتشر شده در بندر بمبئی سال ۱۹۰۹ مستند شده است.
در زیر به برخی از جزئیات مهم در مورد این کشتی و زمینه آن اشاره می‌شود:
جزئیات مهم بَغَله فتحل ریمون
- مشخصات: ظرفیت آن ۳۱۱ تن بود و به ۴۸ ملوان نیاز داشت.
- نوع: بَغَله ها نوعی داو هستند، کشتی‌های سنتی که به طور گسترده در اقیانوس هند و خلیج‌فارس استفاده می‌شدند.
- ویژگی‌های طراحی: بَغَله ها معمولاً دارای پیش‌دم منحنی با سر دم، پشت تزئین شده و گالری‌های جانبی هستند. آنها اغلب دارای دو دکل با بادبان لاتین و گاهی بادبان‌های اضافی مانند جب در دماغه هستند.
زمینه تاریخی
- استفاده: این کشتی‌ها به‌عنوان کشتی‌های تجاری در اقیانوس هند استفاده می‌شدند و تجارت را در منطقه وسیعی از جمله شبه‌جزیره عربستان، هند و شرق آفریقا تسهیل می‌کردند.
- تأثیر: طراحی آنها تحت‌تأثیر هم کشتی‌های سنتی عربی و هم کشتی‌های اروپایی است که نشان‌دهنده تعاملات فرهنگی و پویایی‌های تجاری دریایی در آن دوره است.
استفاده امروزی از جهاز
- امروزه این جهازهای بزرگ هنوز استفاده می‌شوند، اگرچه بسیاری از آنها علاوه بر بادبان‌های سنتی، با موتور دیزل نیز مجهز شده‌اند که نشان‌دهنده تطبیق با فناوری مدرن در کنار حفظ سنت‌های دریانوردی است.
