نوشته 
در چهره‌اش آرامشی ژرف موج می‌زد؛ آرامشی از جنس دریا، از جنس سکوتی که در دل طوفان معنا می‌یابد. نگاهش اما، صلابت داشت؛ صلابتی که نه از سختی، بلکه از ایمان به مسئولیت و تعهد برمی‌خاست. فواد محمدی‌پور، مردی زاده‌ی سرزمین آفتاب و دریا، با روحی دقیق، منظم و شریف، سال‌ها وجدان کاری را نه در شعار، بلکه در رفتار و منش حرفه‌ای خود معنا کرد.
او از آن دست انسان‌هایی بود که خدمت را نه وظیفه‌ای اداری، بلکه باوری عمیق و ریشه‌دار می‌دانست؛ باوری به پرچم مقدس ایران، به ارزش کار صادقانه، و به امنیت و نظم در پهنه‌ی آبی خلیج فارس. در سال‌هایی که بسیاری از نگاه‌ها به ساحل دوخته شده بود، او در دل دریا، در سکوت و سختی، با ایثار و تخصص، پاسدار ایمنی بنادر و کشتی‌ها بود؛ بی‌ادعا، بی‌هیاهو، اما مؤثر و ماندگار.
اکنون که فواد محمدی‌پور، افسر نمونه‌ی کنترل و بازرسی اداره‌کل بنادر و دریانوردی هرمزگان، به ساحل آرام بازنشستگی رسیده، خاطره‌ی حضورش همچون فانوسی روشن در ذهن همکاران و مسیر دریا باقی خواهد ماند. یادش نه تنها در دل‌ها، بلکه در نظم و امنیتی که سال‌ها برایش کوشید، جاودانه خواهد بود.
آرامش چهره‌اش و صلابت نگاهش، همچون امواج دریا، تا همیشه در خاطره‌ی بندر خواهد ماند.
