نوشته 
گدم هوندی لو هو به اميدی كه جاشو گشر بكند و داهن بوكونت
پيش كه دوباره بکت نهو
داهن نوره و داهن سيفه از دوم تا سينه
طباخ پر ايكردی صندوق ماچله، از هارما، برنج، شكر و چای تا باقله
سفر دور و درازی، در پيشن، از بندر تا باطنه، از باطنه تا سلاله
جاشو و ناخدا و وليت، منتظرن كه باد شمال بوكونت عزم
تا لنج راه بكت و سر شوم از سلامه بوكونت عبر
کسه بپون ما کسه دیریان، کسه سفرون دور و دراز لنج بادی و هوزارن
کسه سینه وا موج جالوت، بوم و جهازن
گهی دیریا خاهر و گهی ضربه
گهی نعشی، کوش، مطلایی گهی شمالن
بن خن شاهن و رو سطحه هم پر بارن
ناخدای پر تجربه اشنین باکی از شرطه
شو آسمون پر استاله، سهیل، پوور و عقرب و جفترازو
ناخدا پیدا اکونت مسیر خو تو شو از روی استاله
کسه مردمون دیار ما کسه دیریان و کسه سفر و لنج بادی
کسه‌ای که فقط بی ما موندی بیادگار، از اون روزگار
کسه، قصه، چیچیکا، هر چه هستی بخشی از زندگی مردمون دیار مان
